Friday، ۲۱ Ordibehesht ۱۴۰۳
برای تهیه یک شات قهوه اسپرسو، آب داغ را با فشار زیاد از میان قهوه کاملا آسیابشده عبور میدهند. نتیجه کار هم یک نوشیدنی بسیار غلیظ، تیره و آکنده از عطر و طعم است. هر شات اسپرسو تنها ۳۰ میلیلیتر است، اما حدود ۶۴ میلیگرم کافئین دارد. این یعنی نوشیدنی اسپرسو بسیار غلیظتر از سایر نوشیدنیها مانند قهوه دمی است که در هر ۳۰ میلیلیتر، ۱۲.۵ میلیگرم کافئین به همراه میآورد.
اسپرسو را معمولا در فنجانهای کوچکی به نام «دمیتاس» سرو میکنند که میتواند بین ۳۰ تا ۱۲۰ میلیلیتر نوشیدنی در خود جای دهد. ناگفته نماند که تعداد بسیار زیادی از نوشیدنیهایی که در کافهها پیدا میکنید، بر پایه اسپرسو تهیه میشوند، از جمله انواع کاپوچینوها، لاتهها و آمریکانوها.
اگر این برایتان سوال شده که تاریخچه انواع قهوه اسپرسو به چه زمانی بازمیگردد، باید گفت که طی سده ۱۹ میلادی، کافیشاپهای اروپایی به محبوبیت زیادی رسیده بودند. در واقع مردم کافیشاپها را بهترین جای ممکن برای گذران وقت یا برگزاری دیدارهای مهم به حساب میآوردند.
اما مشکل این بود که دم آوردن قهوه زمان میبرد. از سوی دیگر، به خاطر اینکه تنها امکان خیساندن و جوشاندن قهوه وجود داشت، تنوع کمی از نوشیدنیها در اختیار مشتریان قرار میگرفت. پس برای اینکه بتوان به مشتریهای بیشتری خدمترسانی کرد، نیاز به فرایندی سریعتر احساس میشد.
نخستین دستگاههای اسپرسوساز از فشار بخار برای دم آوردن قهوه سیاه معمولی با سرعت بالاتر استفاده میکردند، اما بخار آب فشار آنقدرها زیادی تولید نمیکند. اینجا بود که آشیل گاجا، صاحب کافهای مشهور در ایتالیا، دست به اختراعی مهم زد: او اهرمی به دستگاه اسپرسوساز اضافه کرد که به باریستا اجازه میداد فشار را بالا ببرد و به فشار ۸ بار (که این روزها کمینه فشار لازم برای چنین دستگاهی به حساب میآید) دست پیدا کند.
با اختراع این دستگاه، طرز تهیه اسپرسو و همینطور عادات عاشقان قهوه به کلی عوض شد. اسپرسو ضمنا محبوبیتی بینظیر در ایتالیا پیدا کرد، زیرا میشد این نوشیدنی را به صورت ایستاده میل کرد و دیگر اجباری به پرداخت مالیات در کافههای نشستنی نبود.